Aνακηρυγμένος –από το εγκυρότερο
έντυπο όσον αφορά τη dance κουλτούρα εν γένει- ως ένας από
τους καλύτερους dj’s σε παγκόσμια κλίμακα, ο 28χρονος Ολλανδός ArminVanBuurenτην Κυριακή της 18ης Απριλίου
επισκέφτηκε το Venue, έφερε μαζί τα αγαπημένα του
δισκάκια κι επιβεβαίωσε τις φήμες που αιωρούνται γύρω από τα περίφημα setsτου στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Οι
περισσότεροι επιλέγουν να τον χαρακτηρίζουν trancedj. Εγώ θα προτιμήσω να πω, ότι trance ήταν η κατάσταση στην οποία περιήλθε σύσσωμο το
κοινό από τη στιγμή που ο Armin ανέβηκε στο «βάθρο» του. Ποιός
είπε ότι τα καλύτερα πάρτυ δεν γίνονται ποτέ την Κυριακή;...
Κατ’ αρχήν, θα ήθελα να μου πεις
κάποια πράγματα για τα περίφημα δωδεκάωρα sets που κάνεις κατά καιρούς...
Κάτι
τέτοιο περίπου έκανα χθες το βράδυ, αν κι έπαιξα μόνο επτά ώρες, στο Amsterdam, σ’ ένα καταπληκτικό boat-party.
Πως αντιμετωπίζεις τα sets; Προετοιμάζεσαι αρκετά εκ των προτέρων ή προτιμάς τον αυτοσχεδιασμό;
Πάντα
αυτοσχεδιάζω όσον αφορά την πορεία του set κι αυτό εξαρτάται και από τα vibes που
δέχομαι από τον κόσμο. Ποτέ δεν έχω χρησιμοποιήσει προκαθορισμένο tracklist. Σίγουρα, προσπαθώ να βρίσκω τους κατάλληλους
δίσκους, τη σωστή μουσική. Στην πραγματικότητα όλη την εβδομάδα ερευνώ τη
δισκογραφία. Αυτό λειτουργεί κι ως hobby,
ξέρεις, να είμαι ο πρώτος που θα έχει ένα συγκεκριμένο δίσκο...
Πριν από κάποια χρόνια όταν
ξεκινούσες το djing είχες κάποιους
συγκεκριμένους στόχους στο μυαλό σου; Και πόσο κοντά θεωρείς ότι είσαι στην
επίτευξή τους;
Ποτέ
δεν ονειρεύτηκα να γίνω ο τρίτος καλύτερος dj στον κόσμο. Είναι λίγο περίεργο γιατί εμένα με απασχολεί μόνο η μουσική.
Όταν βέβαια το σκέφτομαι κάποιες φορές, συνειδητοποιώ ότι είναι σπουδαίο. Προσπαθώ
όμως να μένω συγκεντρωμένος στη μουσική μου, στους fans, στη ραδιοφωνική μου εκπομπή και την Armadaπου είναι η δισκογραφική μου εταιρία. Αυτά είναι τα σημαντικότερα πράγματα στη
ζωή μου. Σίγουρα τα χρήματα είναι καλά, όπως και τα ταξίδια σε όλον τον κόσμο,
αλλά είναι και σκληρή δουλειά. Θα ομολογήσω βέβαια ότι ονειρεύομαι να γίνω
κάποια στιγμή ο #1 dj στον κόσμο.
Κατά τη διάρκεια ενός set συνήθως προτιμάς να ευχαριστήσεις το κοινό, υπό την έννοια του ότι θα
παίξεις tracks που εκ των προτέρων γνωρίζεις
τι feedback θα έχουν, ή σου
αρέσει να πειραματίζεσαι;
Σίγουρα
να πειραματίζομαι! Για μένα είναι απαράβατος κανόνας να παίζω κάποια καινούρια
κομμάτια σε κάθε djset που κάνω. Ποτέ δεν παίζω ένα κονσερβοποιημένο set, πάντα προσπαθώ να επεκτείνω τα όρια. Θέλω να προκαλώ το
κοινό, γιατί ακριβώς αυτό σε κρίνει και το νιώθει όταν του δίνεις μασημένη
μουσική.
Χρησιμοποιείς δηλαδή και το
κοινό σα βαρόμετρο ή σαν test για κάποια tracks;
Μερικές
φορές...σε καμία περίπτωση όμως δε θέλω να “ενημερώσω” το κοινό μου.
Η αρνητική ανταπόκριση του
κοινού απέναντι σε κάποιο κομμάτι θα σε κάνει να το αποκλείσεις από μελλοντικά sets;
Όχι
βέβαια! Αν πιστεύω πραγματικά στο κομμάτι θα το ξαναπαίξω. Άλλωστε, η
ανταπόκριση του κόσμου σε συγκεκριμένα tracks διαφοροποιείται κι από χώρα σε χώρα. Για παράδειγμα, την
προηγούμενη εβδομάδα στην Αμερική έπαιξα κάποια κομμάτια που δεν ενθουσιάσαν
τον κόσμο. Χθες το βράδυ, έπαιξα ένα από αυτά στο Amsterdam και όλοι εκστασιάστηκαν.
Έχοντας πλέον μεγάλη εμπειρία
και στο studio, πως πιστεύεις ότι
διαφοροποιείται ο τρόπος δουλειάς ενός καλλιτέχνη, και δη ενός dj, από το studio στα decks ενός club;
Είναι
τελείως διαφορετικά αν σκεφτείς απλά και μόνο τις τεχνολογικές δυνατότητες αλλά
και τη χρονική ευκολία που σου προσφέρει το studio. Δεν είμαι βέβαια φανατικός της ψηφιακής τεχνολογίας.
Αρκετές φορές χρησιμοποιώ αναλογικό εξοπλισμό. Αυτό που μ’ ενδιαφέρει είναι οι
ήχοι. Δε νομίζω ότι επί της ουσίας είναι τόσο σημαντικός ο εξοπλισμός. Όπως
ένας άχρηστος μάγειρας σε μία υπερπολυτελή κουζίνα δε θα καταφέρει τίποτα κι
ένας σεφ σε μία φτωχή κουζίνα θα μαγειρέψει υπέροχα, αντίστοιχα θα συμβεί και στο
studio.
Αυτό μοιάζει να είναι κι η “κατάρα”
της danceμουσικής εν γένει, υπό την έννοια ότι η τεχνολογική εξέλιξη αν και σπουδαίο
εργαλείο δίνει τη δυνατότητα και σε κάμποσους κατά φαντασίαν djs να «δημιουργήσουν»
Αυτό
είναι και το παράδοξο της μουσικής σήμερα. Έχουμε απίστευτες ευκολίες και παρ’
όλ’ αυτά η παραγωγή καλής μουσικής δεν αυξάνεται ποσοτικά. Μου στέλνουν συνεχώς
νέα παιδιά δείγματα από τις δουλειές τους. Κάποια είναι αρκετά καλά. Τα
περισσότερα όμως είναι σαν να τα έχω ξανακούσει στο παρελθόν.
Έχοντας χαρακτηριστεί ως ένας
από τους πρωτοπόρους της trance πιστεύεις ότι
αυτό λειτουργεί κάπως περιοριστικά;
Όχι,
καθόλου. Η trance για μένα είναι τα πάντα, από το
progressiveως το techno, κι αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να ελίσσομαι και να
μεταλλάσσομαι συνεχώς.
Φαντάζομαι γνωρίζεις ότι
άνθρωποι εκτός της danceκουλτούρας υποστηρίζουν ότι για να τη βιώσει κάποιος θα πρέπει να βρίσκεται
υπό την επήρεια ουσιών. Γενικότερα, ποια είναι η γνώμη σου για την άρρηκτη
σύνδεση που μοιάζει να έχει κάθε μουσική με τη χρήση ουσιών;
Δεν έχω
πάρει ποτέ ναρκωτικά στη ζωή μου. Μπορεί να μη με πιστέψει κάποιος αλλά δε μ’
απασχολεί το να υπερασπιστώ τον εαυτό μου στο συγκεκριμένο θέμα. Υπάρχουν
κάποιοι, που λένε ότι η μουσική μου ακούγεται υπέροχη όταν είσαι high, οπότε όταν είμαι 65 ετών, γερασμένος και γκρινιάρης,
και θελήσω ν’ ακούσω τις παλιές μου δουλειές, μπορεί να πάρω το πρώτο μου χάπι
για να τις αντέξω (γέλια). Σοβαρά τώρα, δε μ’ ενοχλεί αν κάποιος παίρνει κάτι.
Ούτως ή άλλως έτσι έχω μάθει να σκέφτομαι αφού κατάγομαι και ζω στην Ολλανδία.
Ποτέ όμως δεν έχω χρησιμοποιήσει κάτι εγώ. Απλά προσπαθώ να περνάω καλά με τους
φίλους μου. Ξέρεις...είμαι πτυχιούχος Νομικής. Όταν σπούδαζα με τους φίλους μου
συχνάζαμε σε μικρά μπαράκια. Ποτέ δεν ήμουν θαμώνας των μεγάλων raves. Τον περισσότερο καιρό είτε διάβαζα, είτε ασχολούμουνα
αποκλειστικά με τη μουσική μου. Για να καταλήξω, το τι κάνει ο καθένας με το
σώμα του είναι δική του υπόθεση. Εγώ δε χρειάζομαι καμία ουσία για να νιώσω τη
μουσική μου.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι είσαι 65
χρονών, ποια θα ήθελες να είναι η κληρονομιά που θα έχεις αφήσει πίσω σου για
όλους τους μελλοντικούς εικοσάχρονους που θ’ ανακαλύψουν τη δουλειά σου;
Δύσκολη
ερώτηση. Ποτέ δεν το έχω σκεφτεί αυτό. Γενικά η dance μουσική είναι ένα σχετικά νέο είδος, γι’ αυτό και δεν
είναι ακόμη απόλυτα κατανοητή από τον κόσμο. Υπάρχουν ακόμη αυτοί που τη
συνδέουν αποκλειστικά με τα ναρκωτικά. Θέλω να σταματήσει αυτό. Θέλω όλοι να
νιώσουν πόσο εκπλητική είναι η dance μουσική, πόσο υπέροχα είναι τα parties. Τα mediaθα τονίσουν
μόνο τα αρνητικά συμβάντα. Δεν αναφέρουν ποτέ ότι 2000 άτομα σ’ ένα party του CarlCox για παράδειγμα διασκέδασαν απίστευτα. Αυτός είναι νομίζω
ο στόχος μου, να βιώσουν όλοι την πραγματική ουσία της danceμουσικής.
