Ψηλά στον ουρανό, πέρα από τα σύννεφα, ζουν 11 μάγοι. Κάνοντας υπέροχα μαγικά μετατρέπουν τις περισσότερες συνηθισμένες ποδοσφαιρικές βόλτες, σε μαγικά ποδοσφαιρικά ταξίδια. Αν αφήσετε τους εαυτούς σας ελεύθερους οι ΜΑΓΟΙ θα σας μεταφέρουν μακριά σε υπέροχα μέρη. Ίσως, να έχετε πάει ήδη σε ένα μαγικό ποδοσφαιρικό ταξίδι χωρίς να το έχετε αντιληφθεί.
Είστε έτοιμοι να φύγουμε;
ΤΕΛΕΙΑ!
LEV IVANOVITCH YASHIN “BLACK
PANTHER”
(22/10/1929-
20/3/1990 Moscow, Russia)
Ντυμένος πάντοτε στα μαύρα αποτέλεσε το «νεκροθάφτη» πολλών επιθετικών εμπνεύσεων. Όντας μέλος εργατικής οικογένειας έμαθε από νωρίς τι σήμαινε σκληρή δουλειά, αφού μόλις 12 χρονών εργαζόταν σε εργοστάσιο μετάλλου. Η καριέρα του άρχισε και τελείωσε στη Δυναμό Μόσχας (1949-1971). Φόρεσε τη φανέλα της 326 φορές κατακτώντας 5 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα, ενώ συνέβαλλε τα μέγιστα για να κατακτήσει το ΕURO‘60 η εθνική Ρωσίας (75 συμμετοχές). Έμεινε γνωστός με το προσωνύμιο «Μαύρος Πάνθηρας» λόγω της στολής και των ιδιαίτερων προσόντων που διέθετε όπως πλαστικότητα, ευλυγισία και ταχύτατα αντανακλαστικά. Συχνά οι επεμβάσεις του έμοιαζαν με συγχρονισμένα ακροβατικά. Ο Yashinόμως αποτέλεσε το καλύτερο τερματοφύλακα που υπήρξε ποτέ, και για την χωρίς προηγούμενο προσφορά του στο παιχνίδι, θέτοντας τα σύγχρονα standards για τη θέση του πορτιέρο. Ήταν ο πρώτος που έπαιξε έξω από τη μικρή και εκινείτο σε ολόκληρη τη μεγάλη περιοχή, κάνοντας το μάλιστα με τρομερή αυτοπεποίθηση και έλεγχο του χώρου. Κυρίως όμως, περιφρόνησε τη κοινή αντίληψη του να πιάνουν οι τερματοφύλακες τη μπάλα, αφού ανακάλυπτε διάφορους τρόπους για να τη κλοτσά, απλά, μακριά, πράγμα αδιανόητο μέχρι τότε.
PAUL BREITNER “THE AFRO”
(5/9/1951- Kolbermoor, Germany)
Ο PaulBreitnerαποτελεί ιδιόμορφη φιγούρα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Κι αυτό διότι, όχι μόνο υπήρξε ποδοσφαιριστής με εξαιρετικό ταλέντο, αλλά κυρίως γιατί είχε το θάρρος να εκφράζει δημόσια τη γνώμη του. Τέτοιοπαράδειγμα αποτελούν οι δηλώσεις του υπέρ του Μάο Τσε Τουνγκ στις αρχές του 1970. Η αίσθηση αυτή ελευθερίας, πρωτόγνωρη για ποδοσφαιριστή τότε, τον έφερε συχνά σε κόντρα με τη Γερμανική Ομοσπονδία και τον Τύπο. Οι παραδοσιακοί οπαδοί τρόμαζαν με την επαναστατική του συμπεριφορά και την ανοιχτότητα του σχετικά με το να διατυπώνει άποψη πάνω σε πολιτικά ζητήματα. Όμως ο “TheAfro”, από το αφρο-χτένισμα του, εκτός από δημοκράτης ήταν και μάγος. Κορυφαίο δεξί μπακ έπαιξε άνετα και κεντρώος στη δύση της καριέρας του. Ήταν γρήγορος, έξυπνος, μαχητής και το δεξί του πόδι τρομοκρατούσε. Αγωνίστηκε κυρίως με τη Μπάγερν Μονάχου και τη Ρεάλ Μαδρίτης. Με τους Βαυαρούς κατέκτησε 5 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα και 1 πρωταθλητριών, ενώ με τη βασίλισσα 2 πρωταθλήματα και 1 κύπελλο. Μέλος της εθνικής Γερμανίας 40 φορές, σκόραρε 10 γκολ κατακτώντας το MUNDIALτου 1974 και τη 2η θέση το1982, ενώ το 1980 πήρε και το ΕURO. Τρελός, έγινε ακόμη και ηθοποιός στην Ισπανία, αναρχικός, απέδειξε πως το ποδόσφαιρο δε βάζει όρια αν έχεις αγάπη γι’ αυτό.
FRANZ BECKENBAUER “THE
KAIZER”
(11/5/1945- Munich, Germany)
Παίχτης ορόσημο για το
παγκόσμιο ποδόσφαιρο, σφράγισε με την παρουσία του τη χρυσή εποχή της Γερμανίας.
Διέθετε μυαλό που άγγιζε τα όρια της ιδιοφυΐας. Κατανοούσε κι εφάρμοζε άψογα
τις τακτικές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τις εξέλισσε κιόλας. Κάθε κίνηση
του μέσα στον αγωνιστικό χώρο διακρινόταν από κομψότητα κι αρχοντιά. Έδειχνε
τέτοια αλαζονεία στο παιχνίδι του που υποδείκνυε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο
ότι αυτός είχε την εξουσία. “ΤheKaiser” τον αποκαλούσαν. Επιπλέον, ο Beckenbauer έφερε
επανάσταση στο χώρο, ανακαλύπτοντας το ρόλο του επιθετικού λίμπερο και
πειραματιζόμενος πάνω σ’ αυτόν. Οι δυνατές κούρσες του από την άμυνα ως την αντίπαλη
περιοχή ήταν πρωτοποριακές κι ακαταμάχητες. Γέννημαθρέμμα του Μονάχου οδήγησε
τη Μπάγερν στους γαλαξίες των επιτυχιών. 5 πρωταθλήματα, 3 συνεχόμενα πρωταθλητριών,
2 κύπελλα Γερμανίας, 1 διηπειρωτικό και 2 φορές καλύτερος παίχτης του κόσμου ο
απολογισμός.
Με 103 συμμετοχές, 10
τέρματα και υπό την ηγεσία του η εθνική Γερμανίας κατέκτησε το παγκόσμιο
κύπελλο του 1974, ήρθε 2η και 3η το ’66 και ’70 αντίστοιχα ενώ το 1972 κέρδισε
και το EURO. Ήταν
ο άρχοντας των μαριονέτων. Καθόταν στο θρόνο του και τραβώντας απλά τις κλωστές
κέρδισε με τη Γερμανία και τη Μπάγερν όλους τους δυνατούς τίτλους.
GAETANO SCIREA “THE GENTLEMAN-
GAI”
(25/5/1953-
3/9/1989-CernuscosulNavigla, Italy)
Ήταν 10/9 του 1989 και τα
δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια των φιλάθλων της Juventus. Ο αγαπημένος τους “Gai” δεν ήταν πια στη ζωή. Είχε πετάξει σε ένα κρύο
αυτοκινητόδρομο της Πολωνίας. Είχε προλάβει όμως για15 χρόνια να αγκαλιάσει
τους οπαδούς της Juveκαι της
εθνικής Ιταλίας και να πετάξει μαζί τους στα ύψη των επιτυχιών. Με τη Juventus αγωνίστηκε 377
φορές κατακτώντας 7 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα Ιταλίας κι όλα τα ευρωπαϊκά τρόπαια.
Με την Ιταλία έπαιξε 78 φορές βοηθώντας τη να κατακτήσει το MUNDIAL1982 και τη 4η θέση του EYRO ‘80. Ελεύθερο πνεύμα,
με το κεφάλι πάντα ψηλά κι απίστευτη αίσθηση του παιχνιδιού αποτέλεσε
πραγματικό ηγέτη της άμυνας. Προτιμούσε τη γαλήνη της μοναξιάς αποφεύγοντας τις
ομιλίες και πραγματοποιώντας αμυντικά breakthroughs.
Ένας αληθινός gentlemanτων γηπέδων, κέρδισε τα πάντα με κλάση, αβρότητα και κομψότητα,
πετυχαίνοντας, το απίστευτο για αμυντικό, να μην αποβληθεί ποτέ, ούτε να
τσακωθεί με αντιπάλους. “Gai” δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ!
EMILIO BUTRAGUENO “THE VOLTURE”
(22/7/1963- Madrid, Spain)
Για μια δεκαετία ο EmilioButraguenoSantosυπήρξε η σημαία της Ρεάλ Μαδρίτης και της εθνικής Ισπανίας. Το 1981 μεταγράφηκε ως φέρελπις στη «βασίλισσα». Κατέκτησε 6 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα, 2 κύπελλα UEFAκι ανακηρύχθηκε δις 3ος καλύτερος παίχτης της Ευρώπης. Συνήθιζε να περιφέρεται γύρω από το ύψος του πέναλτι με «θανατηφόρα αποτελέσματα» για τα αντίπαλα δίχτυα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι συμπατριώτες του να τον βαφτίσουν “ElBuitre” (TheVolture), δηλαδή ο γύπας. Πανέξυπνος και πονηρός εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τα πλεονεκτήματα της σωματοδομής του (κοντός κι αδύνατος) που ήταν ταχύτητα κι ευκινησία, φροντίζοντας να βρίσκεται πάντοτε στο κατάλληλο σημείο τη κατάλληλη στιγμή. Πραγματοποίησε 69 διεθνείς εμφανίσεις σημειώνοντας 26 γκολ. Έφτασε στο τελικό του Euro’84 και στα τελικά του MUNDIAL του 1986 όπου στον αγώνα ενάντια στη Δανία σκόραρε 4 φορές.
JAN CEULEMANS “WORKHORSE”
(28/2/1957- Lierse, Belgium)
Ο JanCeulemansγεννήθηκε στη Λήρς και θεωρείται από τους καλύτερους παίχτες της γενιάς του. Αγωνίστηκε στη Μπριζ, για 13 χρόνια, ώσπου αποσύρθηκε. Κατέκτησε 3 πρωταθλήματα Βελγίου και ψηφίστηκε 3 φορές καλύτερος Βέλγος παίχτης. Στην εθνική έγραψε τη δική του ιστορία τιμώντας το εθνόσημο 96 φορές και σκοράροντας 23εις . Συμμετείχε σε τρία συνεχή παγκόσμια κύπελλα (’82-’86-’90) με καλύτερο αυτό του 1986 όπου το Βέλγιο υπό τη καθοδήγηση του έφτασε στους 4. Η υψηλότερη διάκριση του ήταν η 2η θέση στοEURO ’80. Σκληροτράχηλος και υπερήφανος αγωνιζόταν πάντοτε με πάθος. Ήταν εξαιρετικός στο ψηλό παιχνίδι και παρά το ύψος του είχε τρομερή τεχνική σκοράροντας πολλά γκολ έχοντας αδειάσει 2-3 αντιπάλους Το ατελείωτο τρέξιμο στο χώρο του κέντρου σε συνδυασμό με τα ψηλά πόδια του, του έδιναν τη δυνατότητα να καλύπτει πολύ χώρο και του χάρισαν το όνομα ακούραστο άλογο.
HENDRIK JOHANN CRUYFF “THE FLYING
DUTCHMAN”
(25/4/1947- Amsterdam, Netherlands)
Ο θρύλος, ο μύθος του μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή που ανέδειξε η Γηραιά Αλβιόνα τον 20οαιώνα ακούει στο όνομα JohannCruyff. Κι αυτό ισχύει όχι λόγω των ατελείωτων προσόντων του μόνο αλλά περισσότερο γιατί εισήγαγε ένα ολόκληρο ποδοσφαιρικό κίνημα, το «ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο». Βασικά χαρακτηριστικά του «κινήματος» ήταν η καλλιέργεια της ισάξιας τεχνικής κατάρτισης και αντοχής όλων των παιχτών κι η δυνατότητα να αγωνίζονται όλοι σε όλες τις θέσεις. Ο “ιπτάμενος Ολλανδός” εφάρμοσε το σύστημα και στον Ajaxκαι στην εθνική Ολλανδίας. Με τον Αϊαντα έχοντας 275 συμμετοχές και 205 γκολ κατέκτησε 7 πρωταθλήματα, 8 κύπελλα, 3 συνεχή πρωταθλητριών κι 1 διηπειρωτικό. Με τις “τουλίπες” σημείωσε 65 τέρματα έπειτα από 97 συμμετοχές κι έφτασε δις σε τελικό Π.Κ (’74-’78) χάνοντας και στους δύο. Ο Cruyff είχε ισχυρή προσωπικότητα, τρομερή δύναμη και ισορροπία, θανατηφόρα ταχύτητα κι εκπληκτικό κοντρόλ. Τα μεγαλύτερα προσόντα του όμως ήταν η διορατικότητα του μέσα στο παιχνίδι και η ικανότητα του να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή που βρίσκονται οι συμπαίκτες του. Ο Cruyffανακηρυγμένος τρις καλύτερος παίχτης του πλανήτη δίκαια έχει τοποθετηθεί στη κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού πάνθεον.
MICHEL
PLATINI “PLATOCHE”
(21/5/1955- Joeuf, France)
Η Γαλλία πάντοτε αναζητούσε ένα «μεσσία» που θα τη μετέτρεπε σε ισχυρή δύναμη του ποδοσφαίρου. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 εμφανίστηκε ένας άνθρωπος ικανός να εκπληρώσει τoρόλο αυτό. Ο MichelPlatiniή Platocheχαϊδευτικά, το περίφημο Νο 10 των “LesBleus”, συχνά περιγράφεται σαν το ηγετικό βιολί σε ένα κουαρτέτο εγχόρδων, αφού πάντοτε καθοδηγούσε τις ομάδες που έπαιζε. Εξαιρετικός ντριπλέρ και πασαδόρος, σκόραρε πολύ συχνά (429 αγώνες-229 τέρματα), ενώ εφηύρε το περίφημο σουτ μπανάνα από εκτελέσεις φάουλ. Το 1982 έφτασε στα ημιτελικά του MUNDIAL Εκεί όμως που έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ ήταν στο EURO ‘84 όταν με την όλη εμφάνιση και τα γκολ του (σκόραρε σε όλους τους αγώνες) έφερε τη Γαλλία στη κορυφή της Ευρώπης. Υπήρξε βασικό στέλεχος της μεγάλης Juventusμε την οποία κατέκτησε όλα τα εγχώρια κι ευρωπαϊκά τρόπαια, ενώ ανακηρύχθηκε τρις καλύτερος ευρωπαίος ποδοσφαιριστής. Όντας κατά της βίας το 1985 έζησε μια οδυνηρή εμπειρία, όταν σημειώθηκαν τα περίφημα επεισόδια του Χέιζελ (39 νεκροί). Παρά τη νίκη στον τελικό εκείνο, το γεγονός αυτό τον κατέβαλε τρομερά ψυχολογικά, αφού η φιλοσοφία του ήταν η απόλαυση του παιχνιδιού, και σε συνδυασμό με τους συνεχείς τραυματισμούς τον οδήγησε στην απόφαση να αποσυρθεί το 1987.
GEORGE BEST “THE FIFTH
BEATLE”
(22/5/1946- Belfast, N.Ireland)
Όταν το καλοκαίρι του
1961 περνούσε τις πύλες του OldTraffordένα ντροπαλό 15χρονο παιδί με ύψος 1.50 m κι όνομα αντίστοιχο της αξίας του, GeorgeBest, κανείς δε μπορούσε να φανταστεί ότι θα
εξελισσόταν σε μια από τις πιο αμφιλεγόμενες κι εκκεντρικές προσωπικότητες του
παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Το 1963 αγωνίστηκε για
πρώτη φορά με τη ManchesterUnited και μέσα σε 6 χρόνια έφτασε τόσο ψηλά και με
τέτοιο στυλ που ήταν απόλυτα λογικό η ελεύθερη πτώση του να δημιουργήσει και
τον ανάλογο θόρυβο. Τεχνίτης, όμορφα ισορροπημένος και με μεγάλη φαντασία έδωσε
νέα ερμηνεία στο ρήμα ντριπλάρω. Σούταρε με ακρίβεια από μακριά, χρησιμοποιούσε
και τα δύο πόδια εξίσου άνετα και δεν έδειχνε κανένα φόβο στα σκληρά μαρκαρίσματα.
Ενώ όμως ήταν ο Royτης Rovers μέσα στο γήπεδο,
ήταν ο Roy
των Raversέξω απ’ αυτό. Γυναικάς,
ξενύχτης, υποψήφιος αλκοολικός έσβησε ο ίδιος το άστρο του σε ηλικία 25 ετών καταλήγοντας
μέχρι και στη φυλακή για χρέη, επιθέσεις και μέθη. Εκπροσώπησε 37 φορές την
εθνική του ομάδα σημειώνοντας 9 τέρματα, ενώ με τη Man.Utdκατέκτησε τα πάντα σκοράροντας 115 γκολ σε 290 αγώνες.
HRISTO
STOICHKOV “ITSO”
(8/2/1966- Plovdiv, Bulgaria)
Ο Βούλγαρος άσσος
αποτελεί ένα από τα αστέρια της Βαλκανικής, αφού κατόρθωσε με το ταμπεραμέντο
και την αξία του να κατακτήσει την Ευρώπη. Ξεκίνησε από τη CSKAΣόφιας, με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα κι
έφτασε στα ημιτελικά του κυπέλλου κυπελλούχων με αντίπαλο τη Μπαρτσελόνα
(1988). Και στους 2 αγώνες σκόραρε. Την επόμενη χρονιά ήταν στη Μπάρτσα. Άγριος,
αλήτης και μαχητής ταίριαξε απόλυτα με το καταλανικό πνεύμα. Ενδεικτικό αυτού
είναι, ότι τη 1η του χρονιά έδειρε διαιτητή κι αποβλήθηκε για 6
μήνες. Επιστρέφοντας όμως η Μπάρτσα κέρδισε 3 σερί πρωταθλήματα και 1
πρωταθλητριών (‘91-‘94). Στο διάστημα αυτό ο “Itso” πέτυχε περισσότερα από 100 τέρματα. Με την
ηγετική του φυσιογνωμία κατόρθωσε να τοποθετήσει τη Βουλγαρία στον ποδοσφαιρικό
χάρτη, οδηγώντας τη στα ημιτελικά του MUNDIAL1994 και στα τελικά του EURO’96. Ο Hristoδιέθετε σουτ φωτιά, ακρίβεια στις πάσες και καλή τεχνική. Άκρως
ανταγωνιστικός κι εγωιστής τσακώθηκε αμέτρητες φορές με αντιπάλους, προπονητές
και διαιτητές.
EUSEBIO “THE BLACK DIAMOND”
(25/1/1942- Mozambique)
Ο EusebiodaSilvaFerreiraαποτελεί το μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή που ανέδειξε η Πορτογαλία. Γεννημένος στη Μοζαμβίκη, πολιτογραφημένος πορτογάλος, ξεκίνησε να παίζει στην ηλικία των 10. Το 1961 μεταπήδησε στη Μπενφίκα, ομάδα με την οποία έδεσε τη μοίρα του. Ασύγκριτος επιθετικός, ήταν ικανός με μια μαγική ενέργεια να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα. Οπλισμένος με εξαιρετική τεχνική, ντρίμπλα και πανίσχυρο σουτ σκορπούσε τον τρόμο στις αντίπαλες άμυνες, γεγονός που καταδεικνύεται από τον αριθμό αγώνων που συμμετείχε (715) και τερμάτων που σημείωσε (727). Για όλες αυτές τις ικανότητες του ονομάστηκε το «Μαύρο διαμάντι της Μοζαμβίκης». Με την Πορτογαλία έδωσε 46 παιχνίδια βάζοντας 38 γκολ, 9 απ’ αυτά στα τελικά του Π.Κ του 1966 όπου κατέκτησε την 3η θέση. Αποτελεί το μοναδικό ποδοσφαιριστή που για χάρη του ανεγέρθη άγαλμα, το οποίο βρίσκεται έξω από το γήπεδο της Μπενφίκα.
