Είναι γνωστό ότι η μπίρα είναι σαν τη… δόξα. Έχει πολλούς φίλους αλλά σχεδόν κανένα εχθρό! Ζητήσαμε από γνωστούς και φίλους του Υποβρυχίου να μας διηγηθούν μια αγαπημένη τους ιστορία γύρω από την μπίρα. Μια ιστορία ξεχωριστή όμως. Από αυτές που κάθε φορά που τις θυμάσαι ένα χαμόγελο καρφώνεται επίμονα στα χείλη σου.
Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες
Η Ικαρία είναι κάτι παραπάνω από ένα νησί, είναι… τρόπος ζωής. Είτε τη λατρεύεις είτε τη μισείς και δεν ξαναπατάς το πόδι σου. Όταν μάθεις να χορεύεις τον Ικαριώτικο όμως απλά δε μπορείς να χάσεις κανένα πανηγύρι μετά! Και είναι πολλά τα άτιμα!
Το σίγουρο είναι ότι η Ικαρία δε φημίζεται για τις παραλίες της. Οι Σεϋχέλλες όμως στο νότιο τμήμα του νησιού είναι το κάτι άλλο, δεν είναι τυχαίο το όνομα άλλωστε. Ο δρόμος για να φτάσεις εκεί όμως είναι δύσβατος και ζόρικος. Μια κατάβαση δεκαπέντε λεπτών . Κάθε πανσέληνο του Αυγούστου, εδώ και χρόνια, τα παιδιά από το γειτονικό χωριό κάνουν πάρτι στην παραλία.
Όταν το πρωτοάκουσα σκέφτηκα αδύνατον! Με τι εξοπλισμό; Αφού εκεί δεν μπορείς να κουβαλήσεις τίποτε. Όταν πήγαμε όμως, επιχειρώντας την κατάβαση που το φως του φεγγαριού έκανε παιχνιδάκι διαπιστώσαμε ότι οι μάγκες είχαν στήσει υπερπαραγωγή! Επιστρατεύοντας όλες τις βάρκες του χωριού τους είχαν κουβαλήσει ηχοσυστήματα, προτζέκτορες, φαγητά και προμήθειες και φυσικά… παγωμένες μπίρες!!!
Είχα τους ενδοιασμούς πηγαίνοντας αλλά τα παιδιά είχαν προνοήσει για τα πάντα. Ως γνωστόν πάρτι δίχως παγωμένη μπίρα δε γίνεται!
Και αυτές οι συγκεκριμένες σε μια τόσο μαγευτική τοποθεσία ήταν ίσως οι πιο απολαυστικές που έχω πιει στη ζωή μου!
Βαγγέλης Δαβιτίδης
Οι μπύρες μετά.
Οι μπύρες μετά είναι τελικά οι καλύτερες. Ό,τι
κι αν είναι αυτό που προηγείται. Για παράδειγμα, οι μπύρες μετά την δουλειά,
ειδικά όταν είναι Παρασκευή, είναι απόλαυση. Γιατί θα τις πιεις με ανθρώπους
που σου αρέσουν και αισθάνεσαι άνετα με αυτούς. Δεν βγήκες για ένα ποτό, βγήκες
για μπύρες, για να γελάσεις, να περάσεις καλά και να ξεχάσεις ότι μπορεί να σε
προβληματίζει. Ένα κοντινό μπαράκι με χαλαρή μουσική, μια μπυραρία ή ακόμα κι
ένα καφενείο είναι ότι πρέπει για αυτή την συνάθροιση. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά
εγώ πολλές φορές συλλαμβάνω τον εαυτό μου να καρτερά για την μπύρα μετά.
Γιάννης Σκλάβος, από το beerblog.gr
Από το αεροδρόμιο στην πλατεία
Ο κολλητός μου είναι εδώ και χρόνια στο Λονδίνο. Κάθε φορά λοιπόν που επιστρέφει η ιεροτελεστία επιβάλλει να πάω στο αεροδρόμιο να τον υποδεχτώ και να πάμε για μπίρες στην αγαπημένη μας πλατεία στο Χαλάνδρι στο καπάκι. Εκεί που μεγαλώσαμε και ματώσαμε τα γόνατά μας. Δεν υπάρχει καλύτερο catchupαπό αυτό.
Δημήτρης Κ.
Islandhoping στο μπαλκόνι
Με το που μπει ο Ιούνιος μετράω αντίστροφα για τις διακοπές. Σε δωμάτιο ή σκηνή, freecampingή οργανωμένο, πάντα θα γυρίσουμε δυο τρία νησιά onashoestringπου λέει και ο LonelyPlanet. Συνήθως οι διακοπές ξεκινάνε από… το μπαλκόνι μου. Ο Νάσος ο πιο οργανωμένος από όλους φέρνει του χάρτες, η Ηλιάνα με ένα smartphoneστο χέρι για να βρίσκει πληροφορίες και ο Πέτρος… τις μπύρες. Είναι μια μαγική διαδικασία να σχεδιάζεις τις διακοπές σου και να φαντάζεσαι τι θα σου φέρει και αυτό το καλοκαίρι.
ΝάσιαΚ.
Organizing my start up
Σαν developerέχω συνειδητοποιήσει τον τελευταίο καιρό ότι ένα επιτυχημένο startupαπαιτεί μια ομάδα αφοσιωμένη που να μη μασάει από τίποτα! Χρειάζεσαι designers, marketers, businessdevelopers, ένας να λείπει αυτή την εξίσωση, το μοντέλο καταρρέει. Η σωστή χημεία μεταξύ των ανθρώπων που πρόκειται να δέσεις το μέλλον σου μαζί του είναι καθοριστική. Έχω κάνει πάνω από είκοσι συναντήσεις με περισσότερα από εξήντα άτομα τους τελευταίους δύο μήνες. Και όλες ήταν σε coworkingspacesή café με wifiκαι φυσικά… μπίρες! Γιατί έτσι πραγματικά μπορείς να γνωρίσεις τον άνθρωπο που θέλεις να έχεις συνοδοιπόρο σου σε αυτό το δύσκολο αλλά συναρπαστικό ταξίδι.
Γιάννης Μ.
Μπίρα στο χιόνι λέμε!
Πότε δεν κατάλαβα γιατί μερικοί θεωρούν τη μπίρα ποτό καλοκαιρινό. Τότε που τρέχεις από ψυγείο σε ψυγείο για να την πιεις σε μια αξιοπρεπή θερμοκρασία! Με την παρέα μου λατρεύουμε το Trekkingκαι η καλύτερη εποχή είναι το χειμώνα. Εντάξει και η άνοιξη και το φθινόπωρο είναι καλά αλλά ακόμα και τότε ο ήλιος είναι ζόρικος. Ειδικά στα χιόνια το τοπίο είναι μαγευτικό ενώ το κάνει ακόμα πιο challengingγιατί δεν είναι εύκολο να ακολουθείς τα σημάδια. Ποια σημάδια; Με πυξίδα είμαστε. Και τίποτα δεν είναι πιο απολαυστικό από μια παγωμένη AmstelBock όταν φτάσεις στον προορισμό σου. Κρύσταλλο, αφού πρώτα την έχεις αφήσει να παγώσει μέσα στο χιόνι!
Χάρης Κ.
Ζωή ποδήλατο
Λένε ότι το ποδήλατο ανοίγει την όρεξη! Και τη δίψα θα πρόσθετα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση από το να ανοίγω μια παγωμένη Radler μόλις τελειώσω τη βόλτα μου. Έχοντας μαζέψει τόσες εικόνες από μέρη της πόλης στα οποία δεν είχα περιηγηθεί ποτέ ξανά πριν, το κερασάκι στην τούρτα είναι να τις μοιράζεσαι με την υπόλοιποι παρέα.
Μαρία Λ.
Τα παραμύθια στα καφενεία
Έχουμε ξεκινήσει εδώ και μερικούς μήνες εναλλακτικές βόλτες στην πόλη με σκοπό να ανακαλύψουμε τα μέρη στα οποία περνούσαμε απέξω αλλά ποτέ δεν προσέχαμε, να ανακαλύψουμε και άλλα, να μάθουμε για την ιστορία τους. Είναι συναρπαστικό να βλέπεις την ίδια σου την πόλη σου σαν τουρίστας. Έχει κυρίως να κάνει με τη διαχείριση του χρόνου. Ανακαλύπτεις τις κρυφές γωνιές της, χάνεσαι σουλατσάροντας, πέφτεις πάνω σε ένα παραδοσιακό καφενείο, πίνεις μια μπίρα Άλφα με τους παππούδες και εκείνοι αρχίζουν και σου διηγούνται ιστορίες. Και συ αναρωτιέσαι; Σε χωριό είμαι ή στα… Πετράλωνα τελικά;
Αγγελική Τ.
«Πάμε για μια μπίρα»;
Την γνώρισα σε μια συναυλία στην Τεχνόπολη. Mας σύστησε μια κοινή φίλη. Έτυχε και τα γούστα μας στη μουσική ήταν ακριβώς ίδια! Οπότε είχαμε πολλά να πούμε. Απορροφηθήκαμε τόσο πολύ που ούτε που καταλάβαμε πως όλοι οι άλλοι διακριτικά την είχαν κάνει και μας είχαν αφήσει μόνους. Η συναυλία είχε τελειώσει εδώ και ώρα. Πάμε για καμιά μπίρα, μου λέει; Και έτσι ξεκίνησαν όλα…
Αλέξανδρος Π.
Η ιστορία της μπίρας
Η μπίρα βαφτίστηκε από τους Ρωμαίους καθώς το όνομά της έχει τις ρίζες του στο λατινικό «Bibere», που σημαίνει πίνω. Ωστόσο υπάρχουν ευρήματα που χρονολογούνται πριν από 6000 χρόνια και αναφέρονται στην τυχαία ανακάλυψη της ζύμωσης από του Σουμέριους. Πιθανότατα ένα κομμάτι ψωμιού που βράχηκε και ξεχάστηκε, άρχισε να ζυμώνεται με τη βοήθεια ζυμών του αέρα, και τελικά παράχθηκε μια αλκοολούχος πούλπα. Οι Σουμέριοι ήταν ο πρώτος πολιτισμός που παρήγε μπίρα ως προσφορά στους θεούς τους.
Η παραγωγή μπίρας αναπτύχθηκε περαιτέρω από τους Βαβυλώνιους και συνεχίστηκε από τους Αιγύπτιους.Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Αιγύπτιοι παρήγαν μπίρα και προσέθεταν χουρμάδες για να βελτιώσουν τη γεύση της.
Στην αρχαία Ελλάδα, παράγονταν μπίρα η οποία αναφέρεται στον Όμηρο, ως «κρίθινος οίνος».Η μπίρα άρχισε να τελειοποιείται τον Μεσαίωνα. Εκείνη την περίοδο, θα βοηθήσει την ανθρωπότητα να περιορίσει την πανώλη καθώς λόγω του αλκοόλ, δεν μπορούσε να μολυνθεί όπως το νερό. Στο τέλος της 1ης χιλιετίας, άρχισε η παραγωγή της μπίρας στα μοναστήρια. Οι μοναχοί αναζητούσαν ένα θρεπτικό και νόστιμο ποτό να συνοδεύουν τα γεύματά τους και γρήγορα κατάφεραν να παράγουν μπίρα υψηλής ποιότητας. Το ποτό των μοναχών έγινε πολύ δημοφιλές και άρχισε η διάθεση της μπίρας και σε άλλες περιοχές.
Το 1516 καθιερώνεται από το Δούκα της Βαυαρίας ο «νόμος περί καθαρότητας της μπίρας» που ορίζει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει η γερμανική μπίρα, θέτοντας έτσι το πρώτο πρότυπο παραγωγής.
Μπίρα...ένα 100% φυσικό προϊόν!
Οι πρώτες ύλες από τις οποίες παρασκευάζεται η μπίρα είναι η βύνη κριθαριού, η μαγιά, ο λυκίσκος και το νερό. Από το συνδυασμό των 4 αυτών φυσικών συστατικών παράγονται περισσότεροι από 40.000 τύποι μπίρας. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου η βύνη μπορεί να προέρχεται από σιτάρι, σίκαλη, ρύζι ή κάποιο άλλο δημητριακό, ανάλογα με τη χώρα προέλευσης και την έμπνευση του παραγωγού. Κάθε μπίρα, ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκει, έχει το δικό της τρόπο παρασκευής. Συχνά οι μπίρες αρωματίζονται με κάποιο μπαχαρικό (π.χ. κύμινο ή κόλιανδρο).
Τα βασικά στάδια παραγωγής της μπίρας είναι τρία: η βυνοποίηση, η ζυθοποίηση και η ζύμωση.
Είδη μπίρας
Κάθε μπίρα, ανάλογα με τον τύπο της βύνης που χρησιμοποιείται, αποκτά το δικό της χρώμα. Οι ξανθές μπίρες (lager), προέρχονται από βύνες κριθαριού με ανοιχτό χρώμα. Οι μελαχρινές ή μαύρες μπίρες (dark lager, ale, stout) αποκτούν το σκούρο χρώμα τους από τις βύνες κριθαριού με σκούρο χρώμα, το οποίο οφείλεται στις υψηλές θερμοκρασίες που εφαρμόζονται κατά τη φρύξη (καβούρδισμα) στη βυνοποίηση.
Σε αυτό το στάδιο παράγονται και πολλές αρωματικές ενώσεις, που συμβάλλουν στο άρωμα και τη γεύση της μπίρας. Οι άσπρες μπίρες (weiss), προέλευσης Βελγίου, ζυθοποιούνται με βύνη που είναι μίγμα 50% βύνης σιταριού και 50% βύνης κριθαριού και είναι πιο χλωμές. Οι κόκκινες μπίρες (red ale) αποκτούν το χρώμα τους από έναν τύπο βύνης που είναι μίγμα ξανθιάς και μαύρης βύνης.
