Μουσικοί του δρόμου
Street Bands
«Ας γίνει γνωστή η απορία μας·
Πως ανεχόμαστε την τόση αδιαφορία σας;»
Σας έχει τύχει ποτέ να ξυπνήσετε κάποιο ηλιόλουστο πρωινό από τον ήχο του ακορντεόν και τις κιθάρας που παίζουν κάποιοι Ρουμάνοι, ή να ομορφύνει ο απογευματινός σας καφές χαζεύοντας το περαστικό συγκρότημα με τα σαξόφωνα και τον ασπροντυμένο τύπο με το ντέφι που χορεύει με όποια κοπέλα περνάει δίπλα του; Έχετε βάλει το χέρι στην τσέπη να βρείτε κανένα κατοστάρικο για το μουσικό στο τρένο ή να ζητήσετε συγγνώμη γιατί δεν έχετε παραπάνω ψιλά να δώσετε; Καμιά φορά ίσως να διαταράξει την ησυχία σας ο «κουραστικός» με το ακορντεόν που απεγνωσμένα προσπαθεί να σας αποσπάσει κάποιο κέρμα; Οι πιο πολλοί αυτοδίδακτοι, άλλοι από οικογένεια μουσικών κάνουν το μόνο πράγμα που ξέρουν καλά. Το χαίρονται όμως, το βλέπεις στα πρόσωπά τους, πάντα με κέφι και χαμόγελο και σου χαρίζουν απλόχερα μελωδίες που δε βρίσκεις ούτε σε βινίλια αλλά ούτε και τις ακούς σε ethnicμαγαζιά. Λοιπόν, αυτοί απλά είναι αξιέπαινοι. Συναντήσαμε μερικούς απ’ αυτούς μια Κυριακή στα πέριξ της Ακρόπολης. Δεν ήταν πολύ εύκολο γιατί εκεί που βρίσκαμε κάποιους, βλέπαμε άλλους να περνάνε τους οποίους μετά χάναμε και άντε να τους βρεις μετά. Γρήγοροι ρυθμοί, γρήγοροι μουσικοί, γρήγορες συνεντεύξεις.
Ο Γιώργος Μπαμίχας (ή James Brown όπως τον λέω εγώ) παίζει ντέφι,
τραγουδάει, χορεύει, πειράζει τον κόσμο και ξεσηκώνει τα πλήθη. Είναι
γεννημένος performer. Είναι ντυμένος στ’
άσπρα και είναι leader μιας τετραμελούς μπάντας. Δυο σαξόφωνα, μια κιθάρα και
ένα ντέφι. Κατάγεται από την Ισπανία και ήρθε στην Ελλάδα, στην Κέρκυρα
συγκεκριμένα, όταν χώρισαν οι γονείς του πριν πολλά χρόνια. Παίζει μ’ αυτό το group τέσσερα
χρόνια τώρα κάθε μέρα, συνήθως τα πρωινά. Πλακατζής και κεφάτος, είναι δύσκολος
στις συνεντεύξεις αφού επαναλαμβάνει συνεχώς τη φράση «άσε με τώρα, ωχ! έλα
αύριο». Χρειάστηκε να περπατάμε μαζί του περίπου ένα χιλιόμετρο για να του
αποσπάσουμε δέκα λέξεις. Ευτυχώς γιατί τελικά δεν μας απόσπασε τα νεύρα ή
τίποτα άλλο. Οι σαξοφωνίστες της μπάντας που παίζουν με τενόρο σαξόφωνα είναι
γύρω στα 50. Έχουν επιρροές από jazz μουσική κι αυτό φαίνεται καθαρά στο κράμα της
τσιγγανοτζάζ που παίζουνε. Είναι επίσης Ισπανοί και είναι μαζί απ’ την αρχή που
φτιάχτηκε το group. That’s all. Η εικόνα παίζει μουσική μόνη της.
Γέρο-Σάββας
Λίγο πιο κάτω, κοντά στο
σταθμό του Μοναστηρακίου γαργάλησε τα’ αυτιά μας ο ήχος της λατέρνας. Ανεβαίνοντας
λίγο πέσαμε πάνω στο γέρο-Σάββα. Γυρνούσε την ψιλοξεκούρδιστη λατέρνα του και
τραγουδούσε για μια κοπέλα που είχε δύο όμορφα ματάκια και ήταν μοδιστρούλα. Η
φωνή του διαπεραστική, λεπτή και γλυκιά σα μέλι. Ο μικροσκοπικός Σάββας, βέρος
πειραιώτης από τα Ταμπούρια, φαινόταν πως με δυσκολία τσούλαγε τη Ρόζα του
(έτσι την λέει). Παρ’ όλ’ αυτά δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να τραγουδάει παρά μόνο
για να μας πει δυο λόγια για αυτόν και τη Ρόζα.
Παίζει Λατέρνα από το 1950
την οποία αγόρασε με την βοήθεια της κουνιάδας τους 130.000 δρχ.
(ουουιιιιιτττ). Η κουνιάδα του πέθανε και έμεινε η Λατέρνα σ’ αυτόν και στο
συνέταιρο που είχε στην αρχή. Ο ίδιος μένει στον Πειραιά αλλά η Ρόζα κατοικεί
στην Πλάκα σε ένα ενοικιαζόμενο γκαράζ των 30.000 δρχ. Εξάλλου εκεί είναι και
το στέκι τους. «Δεν μπορώ να κάνω άλλη δουλειά…αν δεν παίξω μια με τη Ρόζα
παθαίνω επιληψία». Μπορείτε να τους ακούσετε τις καθημερινές ψηλά στην Ερμού
και τις Κυριακές στο Μοναστηράκι. Η Λατέρνα φέρει μια φωτογραφία της παλιάς Ρεμπέτισας
Ρόζας Εσκενάζι.
Romano Dueto
Στα σύνορα της Πλάκας - Μοναστηρακίου,
έξω από κάτι ταβέρνες εθεάθησαν
οι Romano Dueto, τα αδέλφια Nick & Clorin, κιθάρα και ακορντεόν αντίστοιχα. Ως επί το πλείστον
ταξιδεύεις Ελλάδα Ρουμανία μέσα από traditionalΡουμάνικα τραγούδια. Παίζουν 3 χρόνια στην Ελλάδα και είναι μόνη τους ασχολία.
Μπορείτε να τους συναντήσετε στους δρόμους γύρω απ’ την Πλάκα και το
Μοναστηράκι καθώς και στις απανταχού ταβέρνες της περιοχής. Καθημερινές τους
βρίσκετε και στα Εξάρχεια. Είναι και πολύ κεφάτοι μουσικοί και παίζουν αρκετά
γρήγορα και μελωδικά. Catch’ em Live!!!
Balcanian Tango
Τρεις μέρες έψαχνα τους Balcanian Tango.
Ένα ίσως από τα καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) group που υπάρχει
στους δρόμους των Αθηνών. Αποτελείται από 5 maestro. Ακορντεόν: Kostas, κιθάρα:Lorenzo, βιολί: Maestro Gogu, βιολί: Maestro Dragan Bata, κοντραμπάσο: Sergio. O Sergio και
ο Bata είναι
Σέρβοι, οι υπόλοιποι τρεις Ρουμάνοι και είναι μαζί σαν Balcanian Tango εδώ και ένα χρόνο. Πρόκειται για
μια πολύ δεμένη μπάντα, έχουν πολύ χρώμα στη μουσική τους με τα δύο βιολιά να
δίνουν πραγματικά «ρέστα» με τη συνεργασία τους. Ο Maestro Gogu παίζει βιολί 20 χρόνια, από
πέντε χρονών. Σπούδασε για λίγο στη Ρουμανία και μετά συνέχισε μόνος του. Ο Kosta ασχολείται
37 χρόνια με το ακορντεόν και ο Lorenzo με την κιθάρα 26. Έχει ένα μικρό φορητό
ενισχυτή και μια ακουστική κιθάρα μεσαίου μεγέθους. Στη Ρουμανία ζει με την
οικογένειά του, η γυναίκα του και τα 8 του παιδιά εκ των οποίων τα δύο ήδη
ασχολούνται με τη μουσική. Ο κοντραμπασίστας (Sergio) αν και έχει σπουδάσει πιάνο, ασχολείται 5 χρόνια με
το όρθιο μπάσο, μελετάει και με δοξάρια αλλά στο δρόμο παίζει με τα δάχτυλα.
Αυτό που τους αρέσει πιο πολύ
είναι να παίζουν μουσική σα street band. Ο Gogu λέει πως είναι καταπληκτικό αυτό που δίνουν και
παίρνουν από τον κόσμο. Ένα μικρό happening όπου ο κόσμος
συμμετέχει, χορεύει και εναλλάσσεται συνέχεια. Δεν τους πολυζητάνε σε μαγαζιά
αλλά και πάλι δεν ξέρουν αν θα το κάνανε, μιας και αυτό που θέλουν είναι τα
καλά και τα άσχημα του δρόμου. Μπορείτε να τους απολαύσετε τις καθημερινές στην
Ερμού ή στην Βουκουρεστίου και τα βράδια στην οδό Κυδαθηναίων στην πλατεία της
Πλάκας.
Λοιπόν οι street bandsείναι ένα φαινόμενο αξιολάτρευτο και αξιοζήλευτο, τουλάχιστον για κάθε μουσικό.
Προσωπικά ήταν το όνειρό μου και όταν μια φορά μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω live έξω
από το δημοτικό θέατρο Πειραιά ένιωσα τέτοια χαρά που δεν συγκρίνεται με
οποιοδήποτε γήπεδο ή συναυλιακό χώρο. Έχει μια άλλη ομορφιά και αυτοί οι
άνθρωποι παραπάνω, την έχουν κάνει τρόπο ζωής, βέβαια μέσα από πολλά προβλήματα
που ίσως αντιμετωπίζουν. Δεν παύουν όμως να κάνουν κάτι που πραγματικά αξίζει
και αυτό είναι ότι προσφέρουν και στο κοινωνικό σύνολο ομορφαίνοντας τη ζωή μας
μέσα από τις νότες αλλά και στον εαυτό τους αφού ζουν από αυτό που πραγματικά
αγαπούν και έχουν επιλέξει.
